Dichtersvrijheid

Lang, veel te lang,
had ik me opgesloten,
was vooral bang,
mijn ziel te ontbloten.

Er bestaat weer gevaar,
dat gevoelde gedachten,
met mij op de loop gaan,
mijn verstand verzachten.

Dan vergeet ik misschien,
leven - serieus te nemen,
en erger het zo te zien
maar moet ik daarom - temen


Opmerking bij dit gedicht:
Het woord “temen” wordt tegenwoordig niet meer
gebruikt, volgens mijn woordenboek betekent het
enerzijds "talmen, aarzelen" andererzijds "slepend spreken".
Omdat niemand dit woord te kennen schijnt,
heb ik lang erover temend een alternatief bedacht:


Dichtersvrijheid

Lang, veel te lang,
had ik me opgesloten,
was vooral bang,
mijn ziel te ontbloten.

Er bestaat weer gevaar,
dat gevoelde gedachten,
met mij op de loop gaan,
mijn verstand verzachten.

Dan vergeet ik misschien,
het leven – serieus te nemen,
en erger nog het zo te zien.

Maar ik ...

laat me hiervoor niet lenen!!!

2005/2006

zijdespinner

te mooi
om over te praten
poëtisch sprookje
waarborgen
realiteit
mag het niet kraken

zijdespinner zacht
verzorgen

niet onderbreken
niet gek worden

Of…?

26.02.2005

Achter me

achter me, jou stem,
ik draai me om,
een deur valt dicht
alleen je ogen
in de gleuf
van je brievenbus
dan verdwijn je
in het niets

17.11.2005

Vannacht

verlies ik mijn gezicht
ga opgefokt de stad in
onbekende verleiden

zonder fietslicht
politie ontwijken


maar niet hier zijn
geen slaap vinden
en aan je denken


wil dronken worden
van binnen branden
geen schaamte bekennen

verliefd worden
op spannende momenten


en niet vertwijfelen
mijn hoop opgeven
en aan je denken


en dan uiteindelijk
blijf ik toch
maar hier
gedachtes schriftelijk
voelbaar
vloeibaar
op wit papier

twijfels zijn verraderlijk!
en
drijven
nu
weg
van
hier

inspiratie

avontuurtjes
spanningen
leuke mannen

maken me blij
binnen een oogopslag voorbij

alleen jij
blijft kleven
op mijn netvlies

gedachtes
spinnen en weven
voor een inspiratie
die ik vooral zie

met gesloten ogen

blauwrood licht

blauwrood licht
verblind me
je bent er niet
ik mis je

voel je aanwezigheid nog
leunend tegen een muur
daar sta je - toch

fantasie stookt weer vuur

19.02.2006

Verliefd

Ik ben verliefd
ben echt verliefd
want ik durf niet
naar jou te kijken
oogcontact dwangmatig
stiekem vermijden

maar vanavond
wil ik het wagen
glimlachen
drie zoentjes
en vooral met je praten

en dan sta je daar
met een vrouw
in je armen
ja hoor
jij bent irritant
nou hoeft het niet meer
laat maar

04.02.2006

Wiedersehen

Erst Stunden, dann Tage,
schliesslich Wochen, Monate und Jahre,
flossen vorbei ganz sachte,
ohne dass ich an Dich dachte,
Fantasie begraben in der Tiefe,
des verzauberten Gartens der Liebe,
dann plötzlich unverhofftes Wiedersehen,
sachtes Keimen, eiliges Auferstehen,
im Blumenbeet der Erinnerung.

(August 2005)

Kleines Mädchen

Kleines Mädchen
glaub an Wunder,
spinn die Fädchen,
sei verwundbar!

Lass Erwachsene reden,
verliere Dich in Träumen.
Und wenn sie Dir entgegentreten,
so darf die Wut ruhig überschäumen!

2002

Keine Antwort

Oft hab ich mich gefragt,
warum das Menschliche versagt?
Warum wir in dieser kranken Gesellschaft leben,
in der kein strebenswertes Ideal gegeben?
In der sich Menschen am Konsum messen,
und an schönen Berühmtheiten satt essen.

Oft hab ich mich gefragt,
warum niemand wagt?
An seine Einmaligkeit zu glauben,
anstatt die Gedanken anderer zu rauben.
Und diese dann für Eigne zu erklären,
ohne dass sie sich irgendwann vermehren.

Oft hab ich mich gefragt,
warum diese Hetzjagd?
Gegen Menschen, die die Norm gebrochen,
wird Verdammnis ausgesprochen.
Verbannung in die Unterwelt
Nie mehr zurück – auf das reale Schachfeld.

1998